Ο Γιαννάκης ετών 49, το απόγευμα της Κυριακής, κάθετε μπροστά που την σαρανταθκιολάρα ττιβί του και πιάνει το κκοντρόλ στα χέρια του."'Ατε να δούμε πέρκει ξορτώσουμεν να πιάμεν τους πούντους τούντη στράτα". 'Ανοιξε τη τηλεόραση τρία τέταρτα πρίν αρχίσει το παιχνίδι για να δεί το pregame, τζαι επιδή εν θωρείς μάππα χωρίς παρέα πιάννει τηλέφωνο τον Λάκη τζαι τον Παράσχο τον μηχανικό να δούν μαζί το match.
Μιάς και οι προαναφερθέντες εκαλεστήκαν και μιάς και δέν έχουν cytavision και μιάς και είναι αβάττατζιες, επίαν. Κάθουντε στον καναπέ, τρύφουν τον τζίλιο τους και αρχίζουν και αναλύουν σε χρόνο ρεκόρ όλα τα παιχνίδια της αγαπημένης τους ομάδας μέχρι σήμερα τη δεδομένη σεζόν. Επίσης λένε τι κουπόνια επαίξαν εχτές και σήμερα και σχολιάζουν ανάλογα :
-Παρί χάφτταϊμ φούλτταϊμ 1-1 τζαι Ρόμα όβερ.
-'Επρεπε να βάλεις τζαι καμιά Ρεάλ να ψηλώσει η τιμή ρε κουμπάρε.
-'Εβαλα τον Εθνικό ρε.
-Ρε είπουν σας σhίλιες βολές να μεν βάλλετε τον Εθνικό πας τα κουπόνια σας.
Με τούτα και με κείνα, το παιχνίδι αρχίζει και ο Γιαννάκης, ο Λάκης και ο Παράσχος ο μηχανικός πίννοντας την ΚΕΟ τους και τσιλλώντας την με κουννούες παρακολουθούν σαφώς αναστατωμένοι τον αγώνα. "Πάααασαρε ποτζί...δώστην ποδά", νομίζουν ότι πέζουν Φίφα και όπου θέλουν τζίνοι εννά πάει η μάππα. Ο διαιτητής κάμει έν κάμει λάθος τα ακούει όλο του το σόϊ. Οι παίκτες για την κάθε σωστή (για τον Γιαννάκη ή τον Λάκη ή τον Παράσχο τον μηχανικό) κίνηση ακούν ένα βροντερό "Μπράβο παιχταρά μου" και για κάθε ματσουτζιά ακούν για τον παφτόν που τους έφκαλε και πολλά άλλα..πολλά όμως..
Τελιώνει το ημίχρονο όπως και η δέκατη ΚΕΟ. 'Εστω και αν παίζει διαφημίσεις η τηλεόραση, η γενέκα δεν δικαιούτε να της κοντέψει σε ακτίνα δώδεκα μέτρων. Καθ' ολη τη διάρκεια του δεκαπενταλέπτου οι τρείς μας φίλοι αναλύουν τη τακτική που ο coach της ομάδας τους επέλεξε και πάντα καταλήγουν στο ότι σαφώς ήταν λανθασμένη. Αφού λοιπόν λένε τις αλλαγές των παιχτών που πρέπει να γίνουν ξεκινά το δεύτερο μισό. Βλέπουν ότι οι αλλαγές που ήθελαν να γίνουν κακώς δεν έγιναν τζαι αρκέφκουν τζαι σαλαβατούν πάλε. 'Ενιγουέϊζ παίζετε το παιχνίδι και σε φάουλ είς βάρος του ποδοσφαιριστή της ομάδας τους που δεν εδίνετουν με τίποτα, ο ρέφ δίνει φάουλ και κίτρινη και οι τρείς παρέες σηκώνουν το σπίτι ίσhα πάνω γιατί δεν έδωκε κόκκινη (ούτε φάουλ εν ήταν) "Ρε διαιτητή άνοιξε τα μάθκια σου γ#$ώ τον καπιλέ μου".
Καθώς λοιπόν το σκόρ βρίσκεται στο 0-0 και μετά από χιλιάδες ξιτιμασhές σε παίχτες, προπονητή, διαιτητή, λάϊσhμάν, τέταρτο κλπ, η ομάδα στο 90' σε κόρνερ μετά από 164 καράμπολες καταλήγει στα δίχτυα της αντίπαλης ομάδας. Εκείνη τη στιγμή η σάλα σίετε. Οι πύρες πέφτουν χαμέ, και η γενέκα θωρεί μπρούσκο πάνω στην κρεβατοκάμαρη. Εκείνη τη στιγμή ο προπονητής γίνεται θεός και οι αχάπαροι οι ποδοσφαιριστές γίνονται οι καλύτερες μεταγραφές που έγιναν στην ιστορία της ομάδας. "'Ετσι παίχτης εν εξανάρεξεν που την Κύπρο" (
ο πρίν πέντε λεπτών πατατάρης).
Ακολούθως, αφού λήγει το παιχνίδι, ο Γιαννάκης, ο Λάκης και ο Παράσχος ο μηχανικός χειροκροτούν μόνοι τους στο σπίτι και λένε να τους φέρουν τον επόμενο. Δειλά δειλά εμφανίζεται και η γενέκα. "Ενικίσαμε;;" Ρωτά. "Επελλάναμεν τους"(μιά φάση αν έγραψε η ομάδα τους τζαι τζίνη ήταν το τέρμα). 'Αν δεν ενικούσαν όμως και ερώταν τους η γενέκα;;; 'Ηταν να τες φάει θέμα. Μετα οι τρείς τους επαραγγείλαν που μιάν μίξ με ξυάτα και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα..
